Mios - Lacaneau Ocean wo 12 juni

Gisteravond lagen we voor het donker op bed. Coby lag te lezen en ik was met het verhaal bezig. Toen het buiten donker was hoorden we geluiden tussen het plafond en het dak. Alsof er muizen of ratten liepen. Na een half uur hield het op. Meestal gaan ze de hele nacht door. De volgende morgen geïnformeerd bij de gastheer. Het waren vleermuizen. Die komen uit hun slaap als wij gaan slapen. Vanmorgen Na het ontbijt het huis en de tuin bewonderd. Ze hadden het huis 36 jaar geleden in eigen beheer gebouwd. Ongeveer 3 maanden geleden was Any, de vrouw des huizes, gevallen en zit sindsdien in een rolstoel. Omstreeks die tijd hadden wij dit adres al geboekt vandaar dat er het een en ander was misgegaan met onze reservering. Voordat we vertrokken had Jean Louis, de eigenaar,  de rest van het ontbijt voor ons ingepakt voor onderweg. Na een hartelijk afscheid vertrokken we richting Lacaneau Ocean. De gehele route bestond uit fietspaden. Het wordt misschien een beetje eentonig maar ook vandaag was het weer geweldig als je van dennenhout houdt.  Ter hoogte van Andernos gingen we van de fietsroute af richting de Atlantische oceaan voor een bak koffie. We kregen een koekje bij de koffie. Kennelijk een lekkernij. Zeer zeker voor de plaatselijke mussen. Onderweg kon je soms linksaf naar het strand maar dat ging redelijk bergop en daar had deze jongen geen zin in. Op enkele plaatsen groeiden mooie lelies langs het fietspad zonder behandeling van gif. Af en toe zagen we door de bomen de hoge duinen. Na 65 km kwamen we aan bij het hotel  Cote d ' Argent waar we een kamer hadden met uitzicht op de oceaan. Onze fietsen konden binnen staan in een afgesloten ruimte. De mosselen smaakten prima en de hotelkamer ziet er goed uit. Morgen via fietspaden naar Soulac sur Mere.