Iteuil - Dange St. Romain ma. 17 juni

De Franse meteo had vandaag droog weer beloofd maar van 08.30 tot 10.00 uur hadden we regen. Daarna werd het een afwisseling van zon en wolken. Na ongeveer 1,5 uur fietsen was alles weer droog. Onderweg verschillende mooie optrekje gezien oftewel chateau's. Een tiental km's na Poitiers kwamen we bij de ruïnes van Vieux Poitiers. Het oude Poitiers dat door de Romeinen in de 1e eeuw werd gesticht, compleet met amfitheater.  In de 11e eeuw werd het verwoest door de Noormannen en werd het nooit meer opgebouwd. Een gedeelte van een grote toren resteerd nog. Het geheel lijkt op een groot sleutelgat. Iets verder een oud hunebed of dolmen uit nog een vroegere periode. Deze streek was kennelijk al vroeg in trek. Hier loopt ook de pelgrimsroute naar Santiago. Regelmatig komen we lopende en fietsende pelgrims tegen. Wij hebben veel respect voor die mensen. Zij hebben wel een applaus verdient en dat meenden wij ook te horen maar toen we de bocht om waren zagen we dat het een groot veld met klaprozen was. Op ee gegeven moment konden we kiezen tussen een route linksom of rechtsom. We kozen voor de originele weg en daar hadden we geen spijt van. Op een verwaarloosd stuk grond stond o.a. een mooie kersenboom. Toen we na een kwartier verder reden hingen er minder kersen aan. Dat fruit smaakt heerlijk als ze kersvers zijn.  In Chatellerault een mooie oude brug gezien maar onze route ging over een nieuwe ijzeren fietsbrug. Uiteindelijk in Dange St Romain aangekomen. We zouden hier in een restaurantje eten want die waren er verschillende op loopafstand. Het meisje dat ons binnen liet beaamde dat. Dus de fietsen achter slot en grendel en de spullen naar de kamer gebracht. We kregen de sleutel van de voordeur maar niet van de poort van de binnenplaats waar de fietsen stonden. Die hadden we toch niet nodig. We hadden op internet op de sites van de betreffende zaken gekeken en 2 van de 3 zouden vandaag open zijn. Mooi niet dus. Buiten het dorp was de Carrefour supermarkt maar dat was ruim 2 km ver. Deze was tot 19.00 open en met de fiets zou dat nog lukken om daar nog wat eten te scoren. Getracht om dat meisje te bellen maar die nam niet op. Toen het nr. Van het overkoepelend bedrijf gebeld en die man sprak gelukkig Engels. Van hem kreeg ik de code van een sleutelkastje waar de sleutel van de binnenplaats in hing. Zodoende was ik nog net op tijd in de supermarkt. Het spreekwoord " met de Franse slag " heeft vandaag zijn naam weer eer aan gedaan.