Donderdag, 21 april 2022.

Vandaag vanuit België vertrokken en in Duitsland aangekomen. Daarbij passeerden we in Ouren het drielandenpunt, Belgie, Duitsland en Luxemburg. Het landschap is geweldig en zeer gevarieerd. Je gaat of omhoog of omlaag want vlakke stukken zijn hier zeldzaam. De omgeving is schitterend ook mede door het mooie weer. Vanmorgen gelijk vanuit Burg Reuland steil omhoog het dal uit waarna je boven werd beloond met een mooi uitzicht op het dorp. We hebben de laatste week al veel beloningen gehad. In deze dunbevolkte streek zien we regelmatig een restaurantje of een herberg met terras. De meeste zijn echter dicht maar daar staan vaak nog wel de stoelen buiten. Daar kunnen we dan toch even uit de wind en in de zon wat nuttigen van ons eigen voedsel. Je zit hier gemiddeld op zo'n 500 mtr hoogte en dan staat er soms een frisse wind. Vanmorgen bij het vertrek vroor het nog aan de grond. Onderweg vlak voor Ouren had in het verleden een bijzondere gebeurtenis plaatsgevonden. Het betrof de legende van de "Rittersprung". Een roofridder was verliefd geworden op de vrouw van een edelman en had een plan gemaakt om haar te schaken. Hij zou haar meenemen op zijn paard. Hij liet zijn paard met nieuwe hoefijzers beslaan maar dan achterstevoren. Als ze de ontvoering zouden ontdekken zouden ze niet zijn spoor volgen. Hij was echter vergeten dat toen hij haar ging halen hij juist wel het goede spoor achterliet. De kwade edelman en zijn helpers zaten hem dus vlug op de hielen. Als ze gepakt werden zouden beiden gedood worden dus sprong hij hier van een overstekende rots in het water van de Our. Ze overleefden beiden de val en de achtervolgers hadden het nakijken. Vanwege dit mirakel beloofde hij een kapel ter ere van Maria te laten bouwen maar hij kwam zijn belofte niet na en werd later door de bliksem gedood. Aldus de legende.  Omstreeks 16.30 uur kwamen we in Dasburg aan  " Bei Jul ". Onze slaapplaats voor vannacht. Er zaten binnen 4 man te kaarten en buiten zaten enkele mensen op het terras. Nadat we ons op de kamer geinstalleerd hadden en tevens gedoucht waren we omstreeks 17..30 uur weer beneden. De hele tent zat vol met gezellige mensen. Ik telde er al vlug ruim twintig. Kaarten, drinken, buurten en de helft zat stevig te roken. In no time hing er een dikke mist in het kroegje. Dit waren we echt niet meer gewend terwijl het bij ons vroeger precies hetzelfde was. Kennelijk hadden ze hier hun eigen regels maar gezellig was het er wel. De route naar Vianden voor morgen alvast gepland maar hoe we het ook wenden of keren we moeten nog een paar bultjes over. Tot morgen.