Saarbrucken - Saarburg

Vanmorgen weer vroeg opgestaan zoniet dan waren we wel gewekt door de bouwvakkers want  een gedeelte van het hotel werd opgeknapt. Het zou ook vandaag weer flink dooien ( 32 gr.)  Vandaar weer op tijd op de fiets. De hele route liep vandaag langs rivier de Saar met zijn mooie en minder mooie uitzichten. Er is hier namelijk ook  redelijk veel staalindustrie. Omdat er aan de westelijke oever een fietspad moest worden geasfalteerd werden we gedwongen om 10 km aan de andere zijde over een fietspad te rijden langs een drukke doorgaande weg zonder bankjes en zonder schaduw. De enige plek was in de schaduw van een viaduct , leunend tegen de vangrail. De rivier werd steeds breder en dat was maar goed ook. We hebben minstens 3 in werking zijnde energiecentrales gezien die, zo te ruiken, kolengestookt werden. Die kolen werden aangevoerd door zeer grote schepen waarvan we er vier tegen kwamen. De lucht van de uitstoot rook vies en volgens mij niet erg gezond. De koeiemest bij ons in de polder stinkt dan wel harder maar is volgens mij minder ongezond. Om de Saar voor die grote boten bevaarbaar te houden zijn hier verschillende stuwen met een sluis gebouwd zoals in Lith. Ook rondvaartboten maken daar gebruik van. Een van die boten die voor ons voer was ineens verdwenen. Bleek dat iets verder de Saar een bocht van 180 graden maakte tussen de steile rotsen. Boven op een van die steile bergen zagen we een oude kapel staan. De mensen hier moeten vroeger toch wel heel gelovig zijn geweest om daar elke zondag, laat staan elke dag, te gaan bidden. Toeval bestaat niet zegt men maar daar geloof ik wel in. Er stonden ook weer vandaag  veel zitbanken langs de route. Een van die bankjes werd door ons in gebruik genomen omdat die in de schaduw stond en we een mooi uitzicht hadden op de rivier en de bergen. Na het nodige eten en drinken liep ik de struiken in om het vocht wat ik niet had uigezweet daar te deponeren. Kortgezegd ik moest plassen. Als rechtgeaarde visser kon ik mijn ogen niet geloven. Daar lagen twee prima werphengels tussen de struiken. Verder niets of niemand in de buurt. Zeer vreemd. Na 81 km kwamen we in Saarburg aan. Een heel mooi oud klein stadje met in het centrum een waterval van 17 mtr hoog. Dit is redelijk uniek vandaar ook de zeer vele toeristen. Speciaal voor " Ons Bets " , mijn oudere zus,  verschillende foto,s van dit stadje gemaakt. In haar verkeringstijd, heel, heel lang geleden is ze met, Huub, haar inmiddels overleden man, hier op vakantie geweest met een tentje op de camping. Lieve zus de foto's van die  camping hebben we maar niet gemaakt want dan moesten we heel erg veel omhoog lopen of fietsen en dat bij 32 gr. We waren al lang blij dat we in Saarburg waren. Dus die foto's hou je nog tegoed.