dag 76, Ciruena-Villamayor Del Rio, vrijdag 1 juni. 24 km.
1 juni 2018 - Villamayor del Río, Spanje
Hallo allemaal,
Vanmorgen om 07.00 uur ontbeten bij een zuster van de vrouw waar we vannacht hebben geslapen. Een soort familiebedrijf verdeeld over verschillende lokaties.
Na het ontbijt meteen op weg om redelijk bijtijds in Villamayor te zijn voor de onweersbuien komen. Dat is ons na 24 km lekker doorwandelen en niet te veel rusten aardig gelukt.
Nu ik zit te schrijven onweert het stevig en soms komt de bliksem recht naar beneden gevolgd door een knetterende donderslag. Het was een voltreffer in de buurt want bij de pelgrimsherberg ging de aardlekschakelaar uit.
Met zo'n weer als de laatste tijd blijft het hier mooi groen. De gewassen hoor je bijna groeien en de sproei-installaties staan er werkeloos bij.
Onderweg kwamen we al vrij vroeg in Santa Domingo de la Calzada. Het was omstreeks 08.45 uur toen we Marcus de Duitse pelgrim zagen bij een koffiebar.
Even geklets en gezegd dat we naar de plaatselijke kerk gingen want daar was een bijzonder verhaal aan verbonden.
Iets verder bij de kerk bleek dat de pastoor nog niet wakker was want de kerk ging pas om 09.00 uur open.
Dan maar terug naar de koffiebar maar Marcus was reeds weg en in plaats daarvan zagen we daar Mieke uit Den Bosch. Samen koffie gedronken en daarna naar de kerk met zijn beroemde legende.
Sinds de 14e eeuw zitten hier twee kippen in de kerk en wel vanwege de volgende gebeurtenis destijds.
Een Duits echtpaar en hun zoon waren als pelgrims in een herberg in Santa Domingo. Toen deze jongeman de avances van de herbergiersdochter afwees, betichtte het beledigde meisjede jongeman van diefstal. Hij eindigde aan de galg. Toen de ouders terug kwamen van Santiago troffen ze hun zoon aan hangend aan de strop maar hij was levend want hij zat op de schouders van Santo Domingo.
Toen ze dat aan de rechter vertelde die aan tafel zat te eten zei deze tegen de ouders:" Jullie zoon is net zo dood als de gebraden kippen op mijn bord".
Hij was nog niet uitgesproken of de kippen vlogen luid kakelend van zijn bord.
Als herinnering aan deze gebeurtenis droegen de rechters van deze plaats zeer lang een touw om hun nek, die later door een gerieflijker band werd vervangen.
Sinds die tijd zitten er altijd 2 kippen in de kerk.
Deze kippen worden wel om de drie weken vervangen.
Inderdaad in de kerk zitte twee kippen prinsheerlijk ergens boven in een schitterend hok.
Ik beklaag de pastoor die elke dag eieren moet eten maar daar staat tegenover dat ie om de drie weken een paar kippen op zijn bord heeft. Hij moet wel goed dooreten voor ze wegvliegen.
Verder worden we onderweg steeds weer verrast door mooie vergezichten en onweerswolken die we tot op heden nog steeds hebben kunnen ontwijken.
Morgen weer een pittige dag met een behoorlijke klim erin. We gaan de komende dagen steeds klimmen naar de Meseta, een hoogvlakte achter Burgos.
Dus beste mensen tot morgen maar weer.
C en A.
Vanmorgen om 07.00 uur ontbeten bij een zuster van de vrouw waar we vannacht hebben geslapen. Een soort familiebedrijf verdeeld over verschillende lokaties.
Na het ontbijt meteen op weg om redelijk bijtijds in Villamayor te zijn voor de onweersbuien komen. Dat is ons na 24 km lekker doorwandelen en niet te veel rusten aardig gelukt.
Nu ik zit te schrijven onweert het stevig en soms komt de bliksem recht naar beneden gevolgd door een knetterende donderslag. Het was een voltreffer in de buurt want bij de pelgrimsherberg ging de aardlekschakelaar uit.
Met zo'n weer als de laatste tijd blijft het hier mooi groen. De gewassen hoor je bijna groeien en de sproei-installaties staan er werkeloos bij.
Onderweg kwamen we al vrij vroeg in Santa Domingo de la Calzada. Het was omstreeks 08.45 uur toen we Marcus de Duitse pelgrim zagen bij een koffiebar.
Even geklets en gezegd dat we naar de plaatselijke kerk gingen want daar was een bijzonder verhaal aan verbonden.
Iets verder bij de kerk bleek dat de pastoor nog niet wakker was want de kerk ging pas om 09.00 uur open.
Dan maar terug naar de koffiebar maar Marcus was reeds weg en in plaats daarvan zagen we daar Mieke uit Den Bosch. Samen koffie gedronken en daarna naar de kerk met zijn beroemde legende.
Sinds de 14e eeuw zitten hier twee kippen in de kerk en wel vanwege de volgende gebeurtenis destijds.
Een Duits echtpaar en hun zoon waren als pelgrims in een herberg in Santa Domingo. Toen deze jongeman de avances van de herbergiersdochter afwees, betichtte het beledigde meisjede jongeman van diefstal. Hij eindigde aan de galg. Toen de ouders terug kwamen van Santiago troffen ze hun zoon aan hangend aan de strop maar hij was levend want hij zat op de schouders van Santo Domingo.
Toen ze dat aan de rechter vertelde die aan tafel zat te eten zei deze tegen de ouders:" Jullie zoon is net zo dood als de gebraden kippen op mijn bord".
Hij was nog niet uitgesproken of de kippen vlogen luid kakelend van zijn bord.
Als herinnering aan deze gebeurtenis droegen de rechters van deze plaats zeer lang een touw om hun nek, die later door een gerieflijker band werd vervangen.
Sinds die tijd zitten er altijd 2 kippen in de kerk.
Deze kippen worden wel om de drie weken vervangen.
Inderdaad in de kerk zitte twee kippen prinsheerlijk ergens boven in een schitterend hok.
Ik beklaag de pastoor die elke dag eieren moet eten maar daar staat tegenover dat ie om de drie weken een paar kippen op zijn bord heeft. Hij moet wel goed dooreten voor ze wegvliegen.
Verder worden we onderweg steeds weer verrast door mooie vergezichten en onweerswolken die we tot op heden nog steeds hebben kunnen ontwijken.
Morgen weer een pittige dag met een behoorlijke klim erin. We gaan de komende dagen steeds klimmen naar de Meseta, een hoogvlakte achter Burgos.
Dus beste mensen tot morgen maar weer.
C en A.
En nogmaals bedankt voor de mooie verhalen en foto’s.
Groeten, Robert