dag 10, Saramagoso naar Pontevedra, woensdag 17 oktober. 15 km.
17 oktober 2018 - Pontevedra, Spanje
Vandaag hebben we een rustdag en lopen we maar 15 km naar Pontevedra.
We zijn wel meteen vertrokken toen het om 08.30 uur licht was. Dit ivm met de weersverwachting. Vanmiddag zou het al vanaf 14.00 a 15.00 uur gaan regenen en we wilden voor die tijd bij onze slaapplaats zijn. Dit is ons vrij aardig gelukt.
Dat we vandaag een korte etappe hadden lag aan het feit dat men in de reisgids een etappe van ruim dertig km had gepland en dat gingen wij dus niet doen. We hebben in het voorjaar wel veel getraind maar toen wisten we ook al dat een wandeldag van ruim dertig km voor ons te veel was. Vandaar dat we die lange route in tweeen hebben gesplitst.
We spraken vandaag onderweg twee jonge meiden uit Duitsland die deze route wel in een keer hebben gelopen. Daar hadden ze vandaag al spijt van.
Ik ben gisteren vergeten te vertellen dat we in een dorpje net voor Redondela iets aparts hadden gehoord en gezien.
Bij de plaatselijke basisschool was net het speelkwartier aan de gang.Niks bijzonders. Luidruchtige spelende kinderen net als in Nederland.
Echter uit de luidsprekers op het schoolterrein klonk klassieke muziek.
Voor ons was dit fenomeen volkomen nieuw. Nog nooit eerder gehoord.
We lopen nu al verschillende dagen door de mooie Spaanse provincie Galicia en hebben al verschillende malen " pimientos de Padron" gegeten. Dit zijn groene pepertjes met een zachte zoetige smaak die gegrild of gebakken worden gegeten bestrooid met zeezout.
Smaken heerlijk maar zijn in Nederland moeilijk aan te komen.
Maar de Camino zorgt er meestal wel voor dat eventuele problemen opgelost worden.
Onderweg kwamen we in een dorpje langs een "boerenbond" winkeltje en jawel hoor daar hadden ze zakjes zaaigoed van de Pimientos de Padron en daar zitten nu twee zakjes van in de rugzak. Ik zet in Nederland een bordje met opschrift "Galicia" in de tuin en dan komt het wel goed.
In Redondela komen verschillende routes samen en daarom zien we steeds meer pelgrims onderweg.
Het valt ons op dat de meeste notenbomen hier geen of zwarte noten hebben. Kennelijk is het virus in de notenbomen hier erger als in Nederland.
Daarentegen staan er zeer veel tammekastanjebomen en die dragen overvloedig.
Graniet daar is hier ook geen gebrek aan. Er wordt van alles mee gebouwd. Bruggen, keermuren, huizen, poorten, afrasteringen etc.
Onderweg staan nu regelmatig mensen langs de Camino die eet- en drinkwaren verkopen en waar je tevens een stempel krijgt in je pelgrimspaspoort (Credencial).
Met ingang van morgen zou het tot ons vertrek naar Nederland alle dagen droog en zonnig blijven. Tot op heden klopte de weersvoorspelling hier vrij aardig dus we gaan het meemaken.
Tot morgen.
We zijn wel meteen vertrokken toen het om 08.30 uur licht was. Dit ivm met de weersverwachting. Vanmiddag zou het al vanaf 14.00 a 15.00 uur gaan regenen en we wilden voor die tijd bij onze slaapplaats zijn. Dit is ons vrij aardig gelukt.
Dat we vandaag een korte etappe hadden lag aan het feit dat men in de reisgids een etappe van ruim dertig km had gepland en dat gingen wij dus niet doen. We hebben in het voorjaar wel veel getraind maar toen wisten we ook al dat een wandeldag van ruim dertig km voor ons te veel was. Vandaar dat we die lange route in tweeen hebben gesplitst.
We spraken vandaag onderweg twee jonge meiden uit Duitsland die deze route wel in een keer hebben gelopen. Daar hadden ze vandaag al spijt van.
Ik ben gisteren vergeten te vertellen dat we in een dorpje net voor Redondela iets aparts hadden gehoord en gezien.
Bij de plaatselijke basisschool was net het speelkwartier aan de gang.Niks bijzonders. Luidruchtige spelende kinderen net als in Nederland.
Echter uit de luidsprekers op het schoolterrein klonk klassieke muziek.
Voor ons was dit fenomeen volkomen nieuw. Nog nooit eerder gehoord.
We lopen nu al verschillende dagen door de mooie Spaanse provincie Galicia en hebben al verschillende malen " pimientos de Padron" gegeten. Dit zijn groene pepertjes met een zachte zoetige smaak die gegrild of gebakken worden gegeten bestrooid met zeezout.
Smaken heerlijk maar zijn in Nederland moeilijk aan te komen.
Maar de Camino zorgt er meestal wel voor dat eventuele problemen opgelost worden.
Onderweg kwamen we in een dorpje langs een "boerenbond" winkeltje en jawel hoor daar hadden ze zakjes zaaigoed van de Pimientos de Padron en daar zitten nu twee zakjes van in de rugzak. Ik zet in Nederland een bordje met opschrift "Galicia" in de tuin en dan komt het wel goed.
In Redondela komen verschillende routes samen en daarom zien we steeds meer pelgrims onderweg.
Het valt ons op dat de meeste notenbomen hier geen of zwarte noten hebben. Kennelijk is het virus in de notenbomen hier erger als in Nederland.
Daarentegen staan er zeer veel tammekastanjebomen en die dragen overvloedig.
Graniet daar is hier ook geen gebrek aan. Er wordt van alles mee gebouwd. Bruggen, keermuren, huizen, poorten, afrasteringen etc.
Onderweg staan nu regelmatig mensen langs de Camino die eet- en drinkwaren verkopen en waar je tevens een stempel krijgt in je pelgrimspaspoort (Credencial).
Met ingang van morgen zou het tot ons vertrek naar Nederland alle dagen droog en zonnig blijven. Tot op heden klopte de weersvoorspelling hier vrij aardig dus we gaan het meemaken.
Tot morgen.
Heerlijk dat jullie de pementos de Padron ook lusten. De zaden die wij er kochten hebben hier in België ook goed vruchten gedragen. Ze zijn niet altijd pikant, "pementos de Padron, uns pican e outros non" is hun gezegde.
Verder kan je in dit seizoen de 'flor de galicia' bewonderen, tussen Caldas de Reis en Padron ga ze zien, vlakbij een kerkje. Jammer genoeg kan je ze niet kopen in de tuinshop...
Nog veel stapgenot.