dag 98, Portomarin-Palas de Rei, zaterdag 23 juni. 25 km.
Hallo allemaal,
Gisteren op tijd het bed in en vanmorgen om 06.00 uur eruit. Gezellig weer een keer ontbijt op bed en om 06.30 uur de weg weer op.
Het was ongeveer 17 graden en zoals gewoonlijk in Galicie was er laaghangende bewolking en dus geen zon.
Het negatieve daarvan is dat je geen mooie vergezichten hebt maar het positieve is dat het niet meteen zo warm wordt en het lekker wandelweer is.
Tot omstreeks 10.30 uur de zon, veel vroeger dan normaal, doorbrak. In zeer korte tijd liep de temperatuur flink omhoog. Gelukkig hoefden wij toen alleen nog maar naar omlaag.
Onderweg ontzettend veel pelgrims en het viel op dat er veel meer jongeren waren.
Het was ons bekend dat er vanaf Sarria meer pelgrims zouden zijn maar zoveel hadden we niet verwacht. Het was een lange stoet die de bergen introk. Boudewijn de Groot heeft er destijds een liedje van gemaakt maar toen ging dat over het circus van Jeroen Bosch.
Halverwege zagen we de Duitse vrouw weer die momenteel opnamen maakt van de camino voor de Duitse ARD.
Gisteren troffen we die ook toen ze opnames maakte onderweg. Ze was toen net klaar en pakte haar spullen in en vertrok.
Toen we op die plek kwamen zag ik een zwart etui liggen want ze kennelijk was vergeten.
Na enkele keren hard roepen draaide ze zich om en zag ze dat ik haar etui had.
Ze was zo blij als een klein kind en vloog me om de nek.
Later hoorden we weer van andere pelgrims dit verhaal terug.
In dat etui zat vrij kostbare apparatuur dat ze dringend nodig had voor haar opname's.
Dat is natuurlijk logisch want anders neem je zoiets niet mee.
Het begon inmiddels al ernstig warm te worden en we vonden een mooie rustplaats "bij de muur van het oude kerkhof". De zangeres zonder naam heeft er een liedje van gemaakt.
Vlak voor Palas de Rei hoorden we schitterende muziek vanachter een heg uitkomen.
Bleek geen radio te zijn maar een zanger, gitarist en een violist. Er stonden enkele rijen met witte stof beklede stoelen klaar. Rondom het geheel stonden potten met bloemen.
Dit trio was kennelijk aan het repeteren voor een bruiloft. Het klonk schitterend en ze hadden er goei weer bij. We hebben een tijd staan luisteren en toen ze klaar waren kregen ze van ons een applaus.
Palas de Rei is een stad zonder hart. Een nietszeggend geheel waar je zo bent uitgekeken. Dat zijn we eigenlijk niet gewend. Er was altijd wel een mooie oude dorps- of stadskern maar dat hebben we hier niet aangetroffen. Wel een mooi beeld van St Jacob en onze wandelschoenen die op de vensterbank liggen te drogen.
Morgen naar het 24 km verder gelegen Castaneda. Omdat het morgen nog warmer wordt gaan we weer bijtijds naar bed om weer bij de dageraad gaan vertrekken. Zeer waarschijnlijk blijven we dan de onweersbuien voor en zijn we weer op tijd binnen.
Groetjes.
C en A.
Gisteren op tijd het bed in en vanmorgen om 06.00 uur eruit. Gezellig weer een keer ontbijt op bed en om 06.30 uur de weg weer op.
Het was ongeveer 17 graden en zoals gewoonlijk in Galicie was er laaghangende bewolking en dus geen zon.
Het negatieve daarvan is dat je geen mooie vergezichten hebt maar het positieve is dat het niet meteen zo warm wordt en het lekker wandelweer is.
Tot omstreeks 10.30 uur de zon, veel vroeger dan normaal, doorbrak. In zeer korte tijd liep de temperatuur flink omhoog. Gelukkig hoefden wij toen alleen nog maar naar omlaag.
Onderweg ontzettend veel pelgrims en het viel op dat er veel meer jongeren waren.
Het was ons bekend dat er vanaf Sarria meer pelgrims zouden zijn maar zoveel hadden we niet verwacht. Het was een lange stoet die de bergen introk. Boudewijn de Groot heeft er destijds een liedje van gemaakt maar toen ging dat over het circus van Jeroen Bosch.
Halverwege zagen we de Duitse vrouw weer die momenteel opnamen maakt van de camino voor de Duitse ARD.
Gisteren troffen we die ook toen ze opnames maakte onderweg. Ze was toen net klaar en pakte haar spullen in en vertrok.
Toen we op die plek kwamen zag ik een zwart etui liggen want ze kennelijk was vergeten.
Na enkele keren hard roepen draaide ze zich om en zag ze dat ik haar etui had.
Ze was zo blij als een klein kind en vloog me om de nek.
Later hoorden we weer van andere pelgrims dit verhaal terug.
In dat etui zat vrij kostbare apparatuur dat ze dringend nodig had voor haar opname's.
Dat is natuurlijk logisch want anders neem je zoiets niet mee.
Het begon inmiddels al ernstig warm te worden en we vonden een mooie rustplaats "bij de muur van het oude kerkhof". De zangeres zonder naam heeft er een liedje van gemaakt.
Vlak voor Palas de Rei hoorden we schitterende muziek vanachter een heg uitkomen.
Bleek geen radio te zijn maar een zanger, gitarist en een violist. Er stonden enkele rijen met witte stof beklede stoelen klaar. Rondom het geheel stonden potten met bloemen.
Dit trio was kennelijk aan het repeteren voor een bruiloft. Het klonk schitterend en ze hadden er goei weer bij. We hebben een tijd staan luisteren en toen ze klaar waren kregen ze van ons een applaus.
Palas de Rei is een stad zonder hart. Een nietszeggend geheel waar je zo bent uitgekeken. Dat zijn we eigenlijk niet gewend. Er was altijd wel een mooie oude dorps- of stadskern maar dat hebben we hier niet aangetroffen. Wel een mooi beeld van St Jacob en onze wandelschoenen die op de vensterbank liggen te drogen.
Morgen naar het 24 km verder gelegen Castaneda. Omdat het morgen nog warmer wordt gaan we weer bijtijds naar bed om weer bij de dageraad gaan vertrekken. Zeer waarschijnlijk blijven we dan de onweersbuien voor en zijn we weer op tijd binnen.
Groetjes.
C en A.
Geniet van jullie laatste dagen!
We hebben al goed weer besteld voor als jullie terug komen 👍🏻😉