dag 70, Cizor-Menor - Puenta de La Reina, zaterdag 26 mei. 2o km.
26 mei 2018 - Puente La Reina, Spanje
Hallo allemaal,
In de herberg van de Maltezer Orde was het goed toeven. De vrijwilligster had voor ons een 5- persoons kamer voor ons alleen. De andere kamers waren groter met meer bedden en omdat het niet al te druk was bleven wij mooi alleen op de kamer. Echter als 's-morgens in het gebouw de eerste opstaat dan volgen er snel meer en dan is jouw tijd om te slapen ook echt over.
Vandaar dat we deze morgen ondanks een korte etappe ook maar vroeg zijn opgestaan en na een bakje koffie en brood met pate afscheid hebben genomen van de vrijwilligster en de andere pelgrims.
Gedurende de nacht wad ik wakker geworden van een geluid dat leek op een lekkende kraan maar dat bleek gewoon regenwater te zijn dat van het dak af kwam. Ik dacht nog, laat het vannacht maar regenen dan is het morgenvroeg mooi droog. De realiteit was echter anders.
Vanaf het begin lichte regen dus maar gelijk de poncho aangedaan.
Onderweg hoorde we het al vaag donderen en net toen we in een klein dorpje kwamen en daar een koffiepauze hielden barstte een gigantisch onweer los. We hebben maar een tweede bak genomen en gewacht tot de bui over was.
Het water kwam als een riviertje door het dorp en als we een rubber bootje hadden gehad waren we zo beneden geweest.
Ze hadden voor vandaag ook voor deze regio code oranje afgegeven.
Dus dat werd vandaag op de paden weer " vette pret" (sorry prut).
Na de bui weer snel op pad omhoog naar de alto del Perdon waar op de top een monument staat voor de 92 mensen die daar zijn dood geschoten in de jaren 1936 en 1937.
Tevens is daar een ijzeren kunstwerk dat een stoet pelgrims voorstelt.
Onderweg spraken we met Alex een jongen uit Londen. Hij had gisteren een pelgrim ontmoet die uit Nederland kwam en ook Andre heette.
Toen we even later in een klein dorpje kwamen zagen we dat de kerk gewijd was aan San Andres. Voor de kerk zat een man zijn brood te eten en ik wenstte hem in het Nederlands "smakelijk eten". Dank je wel, riep hij terug dus dat kon niet missen dat moest iemand zijn van Hollandse komaf.
Inderdaad hij kwam uit Holland en zijn naam was " Andre".
We hadden elkaar nog nooit gezien en komen elkaar tegen bij een kerk ergens in Spanje die gwijd is aan San Andres.
Alex , de Londense jongen, kwam uit de kerk en snapte er niets van. Twee Nederlandse mannen met dezelfde naam die elkaar ontmoeten bij een kerk die gewijd is aan de heilge Andres. Dat kon geen toeval zijn. Toen ik hem vertelde dat mijn vrouw Jacoba heette ( de vrouwlijke naam van Saint Jacgues) dacht hij dat ik hem voor de gek hield.
In deze kerk de nodige kaarsjes aangestoken voor verschillende mensen die dit momenteel
goed kunnen gebruiken.
Na de middag kwam de zon weer tevoorschijn en was de nattigheid weer vlug vergeten.
Alleen de rijen natte wandelschoenen bij de herberg herinnerde aan de lange modderige en glibberige weg.
Terwijl ik dit verhaal schrijf hoor ik het al weer onweren dus verwachten wij morgen geen droge paden. Dat wordt weer vette pret.
Welterusten allemaal.
C en A.
In de herberg van de Maltezer Orde was het goed toeven. De vrijwilligster had voor ons een 5- persoons kamer voor ons alleen. De andere kamers waren groter met meer bedden en omdat het niet al te druk was bleven wij mooi alleen op de kamer. Echter als 's-morgens in het gebouw de eerste opstaat dan volgen er snel meer en dan is jouw tijd om te slapen ook echt over.
Vandaar dat we deze morgen ondanks een korte etappe ook maar vroeg zijn opgestaan en na een bakje koffie en brood met pate afscheid hebben genomen van de vrijwilligster en de andere pelgrims.
Gedurende de nacht wad ik wakker geworden van een geluid dat leek op een lekkende kraan maar dat bleek gewoon regenwater te zijn dat van het dak af kwam. Ik dacht nog, laat het vannacht maar regenen dan is het morgenvroeg mooi droog. De realiteit was echter anders.
Vanaf het begin lichte regen dus maar gelijk de poncho aangedaan.
Onderweg hoorde we het al vaag donderen en net toen we in een klein dorpje kwamen en daar een koffiepauze hielden barstte een gigantisch onweer los. We hebben maar een tweede bak genomen en gewacht tot de bui over was.
Het water kwam als een riviertje door het dorp en als we een rubber bootje hadden gehad waren we zo beneden geweest.
Ze hadden voor vandaag ook voor deze regio code oranje afgegeven.
Dus dat werd vandaag op de paden weer " vette pret" (sorry prut).
Na de bui weer snel op pad omhoog naar de alto del Perdon waar op de top een monument staat voor de 92 mensen die daar zijn dood geschoten in de jaren 1936 en 1937.
Tevens is daar een ijzeren kunstwerk dat een stoet pelgrims voorstelt.
Onderweg spraken we met Alex een jongen uit Londen. Hij had gisteren een pelgrim ontmoet die uit Nederland kwam en ook Andre heette.
Toen we even later in een klein dorpje kwamen zagen we dat de kerk gewijd was aan San Andres. Voor de kerk zat een man zijn brood te eten en ik wenstte hem in het Nederlands "smakelijk eten". Dank je wel, riep hij terug dus dat kon niet missen dat moest iemand zijn van Hollandse komaf.
Inderdaad hij kwam uit Holland en zijn naam was " Andre".
We hadden elkaar nog nooit gezien en komen elkaar tegen bij een kerk ergens in Spanje die gwijd is aan San Andres.
Alex , de Londense jongen, kwam uit de kerk en snapte er niets van. Twee Nederlandse mannen met dezelfde naam die elkaar ontmoeten bij een kerk die gewijd is aan de heilge Andres. Dat kon geen toeval zijn. Toen ik hem vertelde dat mijn vrouw Jacoba heette ( de vrouwlijke naam van Saint Jacgues) dacht hij dat ik hem voor de gek hield.
In deze kerk de nodige kaarsjes aangestoken voor verschillende mensen die dit momenteel
goed kunnen gebruiken.
Na de middag kwam de zon weer tevoorschijn en was de nattigheid weer vlug vergeten.
Alleen de rijen natte wandelschoenen bij de herberg herinnerde aan de lange modderige en glibberige weg.
Terwijl ik dit verhaal schrijf hoor ik het al weer onweren dus verwachten wij morgen geen droge paden. Dat wordt weer vette pret.
Welterusten allemaal.
C en A.
Nu geniet ik van jullie verhalen en foto’s!