Paaszondag, 17 april 2022.

Pasen. Ook in Belgie een feestdag al viel daar 's-morgens weinig van te merken. Heel, heel erg rustig op straat en dat vonden we niet erg omdat er af en toe stukken bij waren langs de doorgaande weg. De winkels en allerlei andere zaken zijn dicht behalve hier en daar een bakker maar die moet dan wel in de buurt van je looproute zijn. Dus voordat we uit ons hotelletje vetrokken hadden we in goed overleg ( Coby en ik)  besloten om extra voedsel mee te nemen voor onderweg. Er was in het hotel nog genoeg over.  We keerden de Maasvallei de rug toe en trokken het Ardense heuvelland in. Er was zelfs een helling bij van 10% en ongeveer 1 km lang. Goeie oefening voor de kuiten als straks het zwaardere werk begint. Onderweg zat de Paashaas ons op te wachten maar het enige wat ie nog had waren een paar wortels. De eieren had ie vannacht verstopt en moesten we zelf maar gaan zoeken zoals de rest van Belgie. Geen wonder dat het zo rustig was op de weg. Ze waren allemaal aan het zoeken. Uiteindelijk vonden we bij een zitbank nog twee paaseieren en er stond zelfs een potje zout bij. Toch knap van die Paashaas dat hij wist dat we hier langs zouden komen. In Herve waren voorbereidingen getroffen voor een groot feest morgen, 2e Paasdag. Bij navraag bleek dat het ging om een reeds 140-jarige traditie. Elke 2e Paasdag trokken grote Belgische knollen (paarden) een soort carnavalswagen door het dorp. Er waren ook muziekfeesten en na afloop groot vuurwerk. Dit jaarlijkse evenement trok ongeveer 50.000 toeschouwers. Meer kunnen er in het dorp niet in. Als we hier morgen waren geweest hadden we om moeten lopen want met zo'n grote rugzak door die menigte dat had 'm niet geworden. Inmiddels was het weer aardig warm geworden en met die heuvels op en af was het water zo op en de winkels allemaal dicht. Tot we bij een kerkhof kwamen waarvan de poort open was en daar is altijd drinkwater. Dus hier ook. We hadden ons er al bij neergelegd dat we onze koffie of een koel alcoholvrij biertje  vandaag wel konden vergeten tot  we enkele km's verder een forellenvisvijver zagen. Als geroutineerde forellenvisser dacht ik meteen "Bingo"  en jawel hoor onze wensen werden vervuld. De zaak was open en we werden op onze wenken bediend. Tevens maakten we daar kennis met een oud Waals gebruik. De voorrondes van de kampioenschappen "Hanenkraaien"  Na afloop en tijdens het vervoer werden de gevederde vrienden met hun kop in een draagmandje gezet zodat ze niets zagen anders bleven ze kraaien. Uiteindelijk omstreeks 17.30 kwamen we bij onze slaapplaats aan. Daar stond ons nog een verrassing te wachten. Een echt bad. Kwam dat even goed uit voor onze op de proef gestelde kuiten. Zo zie je maar weer. Komt altijd goed. Ik ben er weer helemaal klaar mee voor vandaag. Dus welterusten en tot morgen.