dag 68, Valcarlos-Larrasoana, donderdag 24 mei. 26 km.

Hallo allemaal,
Gisteren waren we mooi voor de regen bij onze slaapplaats. Er was daar geen eten en ontbijt dus hebben we in het plaatsje wat inkopen gedaan en zelf gekookt. Dat kun je Coby wel toevertrouwen. Vanmorgen bijtijds vertrokken maar al snel bleek dat de paden door de regen redelijk onbegaanbaar waren en de N 135 als alternatief zeer gevaarlijk om daar langs te lopen. Omdat ze onweer voorspeld hadden had ik voor dit traject gekozen ipv de route Napoleon. Verkeerde keuze dus. Onderweg bracht de chauffeur van een klein schoolbusje uitkomst door ons een stukje mee te laten rijden tot voorbij het gevaarlijke stuk van de N135. Een zeer lieve en behulpzame man.
Bij Roncevalles aangekomen zagen we niet zo veel pelgrims maar een paar km verder liepen ze met bosjes. Allerlei nationaliteiten zoals uit Amerika, Denemarken, Slovenie, Duitsland, Frankrijk, Engeland en Korea.
Naarmate de dag vorderde zag je steeds minder pelgrims. De meesten waren hun camino begonnen in St.Jean Pied de Port of Roncevalles en waren dus nog "vers".
Zeker in deze omgeving is het dan zwaar. Wij dachten vandaag dat we het zwaarste wel gehad hadden maar de Pyreneeen zijn toch iets groter dan we dachten. Petje af voor Piet van Hees die dit in 1 dag deed.
Onderweg bleek wel dat Spanje zijn camino goed op orde had. Vele malen beter dan in Frankrijk. Er waren hele mooie stukken bij en soms ook lastige. Vooral die redelijk steil naar beneden gingen. Op een gegeven moment veranderde de camino in een koemino want er stond een koe en een stier op het pad precies voor het poortje waar we door moesten.
Deze beestjes vriendelijk maar toch dringend verzocht om ergens anders heen te gaan wat met behulp van een wandelstok goed lukte.
Inmiddels waren we ergens halfweg bij een terrasje gaan zitten om wat te eten. We kregen toen een berichtje van Robert en Ineke want vandaag zouden ze de uitslag van de scan krijgen. Het kwam hier op neer dat er alles weg was en alleen de lymfen nog iets waren opgezet maar dat was niet verontrustend.
We hebben daar op het terras onze emoties hun gang laten gaan en zitten janken want we hadden de hele dag toch in spanning gezeten (gelopen) wat de uitslag zou zijn. Een viertal pelgrims die we de laatste 5 dagen regelmatig zien vroegen wat er aan de hand was en toen we een en ander hadden uitgelegd hebben ze met ons meegejankt.
Robert en Ineke hier in Spanje zijn vele mensen blij met dat bericht en
wij blijven kaarsjes aansteken.
Ook vanavond weer regen hier maar daar hadden wij geen last meer van.
Hoe de paden er morgen bij liggen dat zien we dan wel weer.
Welterusten allemaal na deze dubbel mooie dag.
C en A.