dag 59, Bourriot-Bergonce-Larousse, dinsdag 15 mei. 23 km.
16 mei 2018 - Bostens, Frankrijk
Hallo allemaal,
Na een goede nachtrust met de Duitse dames Margret en Walburga en de twee Belgische heren Luuk en Tom omstreeks 08.30 uur op weg naar Larousse waar onze volgende slaapplaats is. De dames gaan met ons mee en de heren lopen verder naar Gallieres.
Over Larousse heb ik niets kunnen lezen afgelopen winter op internet dus wij weten niet wat ons te wachten staat. We moeten wel 2 km van de route af maar als we een halte verder gaan worden het teveel km's.
Het eerste gedeelte gaat nog over de oude spoorlijn wat goed te belopen is.
Er staan wel paddestoelen langs de route die veel op champignons lijken maar het blijken de dodelijke witte knolamenieten te zijn. Even verder zien we een schedel van een wild zwijn.
Kennelijk kende het beestje het verschil niet tussen truffels en knolamenieten.
In Roquefort rond de middag een ommelet gegeten. De Belgen zaten er al en ev
en later kwamen de twee dames ook.
Na dit hapje richting de slaapplaats. Van de openbare weg was het nog ruim 2 km de bossen in. Net als andere dagen blijkt aan die laatste km's geen eind te komen.
Het onderkomen zag er geweldig uit.Vier jaar gekeden compleet nieuw ingericht.
Een slaapzaal van 6 bedden, ruime keuken, mooie douches (2) en dito toilet.
In de koelkast flesjes koud bier (leffe) en frisdrank.
Omstreeks 17.00 uur kwamen twee vrouwen met het avondeten en het ontbijt met daarbij een fles rode wijn. Het eten kostte 12,50 p.p. en het bier, de wijn en het slapen mocht men zelf bepalen wat men er voor wilde geven. In pelgrimstaal noemt men dat een donativo.
Ze vinden het wel fijn dat je de boel achterlaat zoals je het aantreft.
Het is hier in een woord geweldig.
Na een goede nachtrust met de Duitse dames Margret en Walburga en de twee Belgische heren Luuk en Tom omstreeks 08.30 uur op weg naar Larousse waar onze volgende slaapplaats is. De dames gaan met ons mee en de heren lopen verder naar Gallieres.
Over Larousse heb ik niets kunnen lezen afgelopen winter op internet dus wij weten niet wat ons te wachten staat. We moeten wel 2 km van de route af maar als we een halte verder gaan worden het teveel km's.
Het eerste gedeelte gaat nog over de oude spoorlijn wat goed te belopen is.
Er staan wel paddestoelen langs de route die veel op champignons lijken maar het blijken de dodelijke witte knolamenieten te zijn. Even verder zien we een schedel van een wild zwijn.
Kennelijk kende het beestje het verschil niet tussen truffels en knolamenieten.
In Roquefort rond de middag een ommelet gegeten. De Belgen zaten er al en ev
en later kwamen de twee dames ook.
Na dit hapje richting de slaapplaats. Van de openbare weg was het nog ruim 2 km de bossen in. Net als andere dagen blijkt aan die laatste km's geen eind te komen.
Het onderkomen zag er geweldig uit.Vier jaar gekeden compleet nieuw ingericht.
Een slaapzaal van 6 bedden, ruime keuken, mooie douches (2) en dito toilet.
In de koelkast flesjes koud bier (leffe) en frisdrank.
Omstreeks 17.00 uur kwamen twee vrouwen met het avondeten en het ontbijt met daarbij een fles rode wijn. Het eten kostte 12,50 p.p. en het bier, de wijn en het slapen mocht men zelf bepalen wat men er voor wilde geven. In pelgrimstaal noemt men dat een donativo.
Ze vinden het wel fijn dat je de boel achterlaat zoals je het aantreft.
Het is hier in een woord geweldig.
Coby en Andre.