dag 16, Signy L'Abbaye-Chateau Porcien. maandag 2 april 27 km

Hallo allemaal,
Vroeg opgestaan en na het ontbijt vertrokken naar Chateau Porcien 2u km verder.
De dag begon droog en fris maar onderweg toch enkele heel kleine buitjes gehad. In ieder geval voldoende om de poncho's weer aan te doen. We gaan nu de Ardennen uit en het landschap wordt glooiender maar niet voordat we nog enkele klimmetjes hadden van de 2e categorie. Krijg je het wel lekker warm van.
De gastvrouw van gisteren, madame Crequy, ging vandaag ook in de omgeving wandelen en wie kwamen we onderweg tegen. Jawel onze gastvrouw met een paar medewandelaars.
Een van die mensen had de code van de herberg waar we vanavond zouden slapen voor het geval we niemand konden bereiken. Het is tenslotte 2e Paasdag.
We hadden vandaag nog geen brood voor de lunch en in de kleine plaatsjes waar we doorwandelen zijn geen bakkers. Toen we in een overdekte bushalte even aan het uitrusten waren hoorden we een claxonerende auto. Het bleek een wit bestelwagentje te zijn van, jawel, een bakker. In dit geval zijn vrouw. Ons vers stokbrood voor vandaag was snel geregeld. Vorig najaar aan de Portugese kust hoorden we ook elke dag een toeterend wit bestelwagentje maar dat was de plaatselijke visboer die met dagverse vis vente.
Onderweg lijkt het wel of er steeds meer bloemen in bloei zijn gekomen.
Ook zien we steeds meer windmolens. Een beetje van hun energie kunnen wij wel gebruiken.
In deze streek staan veel " vakwerk " huizen net als in Zuid-Limburg maar bij sommige lijkt het er op dat het geen echt vakwerk is geweest.
Op een gegeven moment staan we plotseling midden in de Vogelwijk. Nee, niet die in Oss maar hier in het bos.
In Chateau Porcien naar de plaatselijke kroeg "Lonchamps" om daar de code te vragen van de gemeentelijke pelgrimsherberg. Zij beheren de herberg als het gemeentehuis dicht is in het weekend en op feestdagen. Omdat we er toch waren maar meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om een welverdiend biertje te drinken.
De pelgrimsherberg was iets verder in de straat en die zag er geweldig uit. Alles was vrij nieuw. Hooguit een paar jaar oud. De foto's spreken voor zich.
Nog vlug even inkopen gedaan bij de carrefour die ongeveer 20 meter verder was en we konden ons eigen avondmaal koken.
In de keuken hing een bordje waarop in 3 talen, Duits, Engels en Frans werd gevraagd om het geheel net zo schoon achter te laten als je het had aangetroffen.
Het is toch een hele eer voor ons Nederlanders want ze weten kennelijk dat wij dat als vanzelfsprekend vinden om dat te doen. Denk ik.
Weer genoeg gekletst voor vandaag. Welterusten allemaal.

C. en A.