dag 14, Santiago, zondag 22 oktober.

Vandaag hebben we het oude centrum van Santiago bezocht. Als eerste 's-morgens naar het kantoor gegaan voor de credencial. We konden zo doorlopen. Dat was in begin juli heel anders. Toen stond er al een hele rij.
Het was wel druk op het plein en in de oude stad maar dat waren voornamelijk toeristen en mensen uit de stad zelf. Het was tenslotte weekend en erg mooi weer.
Op een terrasje zag ik twee mannen zitten waarvan ik de indruk kreeg dat het ook pelgrims waren. Er stonden twee flessen witte wijn op het tafeltje. Een fles was leeg en de ander half vol. Na ongeveer een half uur kwamen we weer langs hetzelfde terras waar die twee nog zaten. Er stond nog maar 1 fles op tafel. Kennelijk was die ook leeg want de ober kwam er net aan, pakte de lege fles en zette er weer een volle voor in de plaats.
Ik kon het niet nalaten om in het Engels te zeggen " That must be a good wine because that is your third bottle." Ze keken me aan met een blik van "Hoe weet hij dat nou."
Vervolgens vroeg ik in het Engels of ze pelgrims waren en uit welk land ze kwamen.
Ze antwoorden in het Engels dat ze uit Belgie kwamen en wel uit het Nederlandstalige gedeelte. Dan kunnen we maar het beste gewoon Nederlands praten, zei ik toen. We werden uitgenodigd om een glaasje wijn mee te drinken wat we ook gedaan hebben.
Het bleken Rien en Cris te zijn die met de mountainbike van Porto naar Santiago waren gereden. Ze hadden de binnenlandse route genomen en niet langs de kust. Daar hadden ze achteraf wel spijt van want ze moesten regelmatig lopend naar boven of naar beneden. De route langs de kust is meer geschikt voor fietsers.
Coby en ik hebben vervolgens de route naar het busstation verkend. Hoe we precies moesten lopen en hoe lang we er over deden omdat we op maandagmorgen van daaruit met de bus naar Porto te gaan.
Toen we na een uur weer terug kwamen in de oude stad zagen we Rien en Cris lopen. Nou ja lopen. Ze hadden ongeveer de gehele breedte van de weg nodig waarbij Rien zijn maat Cris ondersteunde of was het andersom.
Dezelfde avond troffen we het Australisch echtpaar Janice en Bob waar we in Oia samen mee gegeten hadden toen die orkaan over Portugal trok. Zij hadden inmiddels al verschillende dagen met andere pelgrims samen gelopen.
Uiteindelijk zaten we met de hele groep samen te eten in een gezellig en goed Galitisch visrestaurant. Deze keer was de samenstelling van de groep, twee Duitse mannen, Janice en Bob uit Australie, Rosanne en Heather uit Canada, Maria uit Mexico en Dimitri uit Oekraine.
Zowel Heather als Dimitri zongen Iers/Keltische liederen en ook "Halleluja" van Lennard Cohen kwam aan bod.
Het was een gezellige avond en een schitterende afsluiting van het pelgrimsgedeelte.
Ik heb dit verhaal geschreven terwijl we met de bus onderweg zijn naar Porto want gisteravond lukte dat niet meer. Zo gezellig was het geweest.
Morgen meer hierover.